در بخشی از یادداشت های مرحوم آریانپور(ره) چنین آمده است: در عصر حاضر نام ایران به محدوده‌ی میان کویر لُوت و بیابان نمک در شرق و رود دجله در غرب اطلاق میشود که رضاخان پهلوی، در سال 1341ش/1935 میلادی؛ قلمرو خود را ایران نامید. این نامگذاری آنطوری‌که دکتر محمود افشار یزدی (که خود باعده ای از همفکرانش رضا خان را وادار کرده بودند) می‌گوید: مورد اعتراض و انتقاد همه جانبه واقع شد و از اینکه بسیاری از دُول خارجه بدان مخالفت داشته اند؛ در اکتبر سال 1949م، دولت رضاخانی از تصمیم غلط و بی‌مطالعه خود برگشت و باز اطلاع داد که دُول خارجه می‌توانند ایران را مانند گذشته پرسیا، پرس و پرشیا بخوانند(افغان نامه ج1، 133).
باوجود این گویا انجمن ایران جوان به سردبیری دکتر یزدی که رضاخان را وادار به این کار کرده بودند براطلاق نام ایران بر عراق عجم ادامه دادند و با کمک خاورشناسان و فاشیسم بین المللی که ملل محروم را سوژه قرار می دادند نه تنها جغرافیای ایران کنونی را ایران 1314 بلکه ایران باستان خواندند. در حالی که پیش از این نام ایران اختصاصا به سرزمین افغانستان کنونی(زابلستان و کابلستان) کار برد داشت.
بسم الله الرحمن الرحیم
نویسنده: ابوالقاسم قاسم زاده
امروز (1395/11/15)استاد محقق، استاد دانش و صادق مدبر به منزل استاد خلیلی رفته و
با هم گفتگو کرده‌اند، عده‌ای این نشست را به عنوان نشست وحدت و همدلی نامبرده اند و ذوق زده شده اند. به نظر می رسد اگر این اتحاد از روی صداقت باشد، کاری پسندیده
است، اما نباید فراموش کرد که قبلا نیز اینها چندین مرتبه در
کنار هم روی خاک نشستند و اتحاد و همدلی شان را اعلام نمودند، اما بعد از
مدتی شدیداً به همدیگر تا سرحد حضرت جیب و پوچاق خربوزه حمله کردند. اختلاف و اشتباه اینها به خاطر منافع شخصی شان، حزب وحدت را که میراث
ماندگار رهبر شهید و نماد اتحاد و اقتدار مردم ما بود، نابود کرد و مردم ما
را از معادلات ت و قدرت حذف نمود، اما از آنجاییکه از قدیم گفته‌اند
جلو اشتباه را از هر کجا بگیری خوب است، اگر اتحاد اینها از روی صداقت
باشد، کاری نیک است. 
در زمان ظاهرشاه، وقتی ابراهیم خان گاوسوار قیام کرد، ظاهرشاه سران هزاره از جمله هزاره‌هایی را که در دولت کار میکردند، برای میانجی‌گری به نزد گاوسوار فرستاد، هزارههای دولتی گفتند که وضعیت خوب است و ما را که می‌بینی همه در دولت رئیس، مدیر، جمدار، تحویل‌دار، مأمور و. هستیم، چرا مردم را با حکومت درگیر ساخته‌اید؟
سال گذشته در چنین روزهایی، مرحوم استاد افتخاری مشهور به آریانپور، پس از
یک عمر تلاش علمی و تحمل نامهربانی های روزگار، رخ از دیدگان اشک آلود
خانواده، بستگان، شاگردان و ارادتمندانش برگرفت و در آغوش سرد لحد سکنی
گزید. مرحوم
آریانپور، از نوجوانی به مطالعه تاریخ علاقه مند شد، با خواندن نسخه‌ی
«گاهنامه ایران» در باب هویت تباری هزاره ها دچارشک علمی شد. سالها بعد با
ورود به کابل به کتابخانه ملی افغانستان راه یافت، با مطالعه نسخه های خطی
آنجا، سوال های بیشتری برایش مطرح شد. حاصل مطالعات نخستین‌اش، استاد رابه
این فرضیه رساند که هزاره ها همان آریایی های اصیل است. از آن پس هر چه
زمان می گذشت عطش افتخاری به تاریخ پژوهی بیشتر می‌شد. استاد در ایام جهاد،
به جهاد رفت، با آلوده شدن فضای پساجهادی، به ایران آمد و ادامه‌ی عمر با
برکت خویش را با کمال سادگی و بدون هیاهو صرف پژوهش و تألیف نمود و سرانجام
فرضیه اش به این نظریه علمی مبدل شد که سرزمین «ایران باستان» یا «ایران
تاریخی» همانا سرزمین «هزارستان» کنونی است و بدون شک مردم «آرین اصیل» یا
«آریایی» های تاریخی و باستانی، همین مردم هزاره اند که تا کنون در سرزمین
«ایران ویج» یا همان دیار آبایی و اجدادی خویش ست دارند!؟
حکومت اشرف غنی بعد از چالش برانگیز شدن انتخابات و شبهه تقلب بر اساس ائتلاف گروه های عمده بر مبنای مصالح ملی به وجود آمد. در این حکومت ائتلافی و شورائی بر مشارکت ی احزاب قومی تاکید می‌شد. شرط و مبنای اساسی ائتلاف مزبور رعایت عدالت، مصالح ملی و اولویت نیازها در تصمیم گیری های دولت بوده است بدین رو، باید توسعه بر مبانی فوق، قانون و هزینه های متوازن و متناسب استوار باشد. پس، هر برنامه کلان توسعه ای- ی، اقتصادی و غیره-باید در چارچوب مصالح ملی و عدالت اجتماعی تصویب گردد و مصوبات خارج از آن و براساس معیارهای قومی و مذهبی اعتباری نخواهد داشت. مبانی فوق اقتضا دارد که اعضای کابینه بعد از بررسی کامل و همه جانبه برنامه و پروژه توسعه ای بصورت کارشناسانه و تخصصی آن را تصویب کرده و اعلام و عملی سازند.
روز حمعه:31/2/1395ش، جنبش روشنایی مهمان مهاجران افغانستانی مقیم ایران و شهر قم بود. ن و مردان اجازه تظاهرات در خیابان را نیافتند لذا در مدرسه مبارکه حجتیه جمع شدند و علیه تبعیض سیستماتیک شعار دادند.جلسه با تلاوت قرآن کریم شروع شد و دبیر ستاد جنبش روشنایی در قم روح الله گزارش از فعالیت ستاد ارائه داد، خانم علیزاده شعر خواند و دکتر عبدالحمید اعتمادی درباره توتاپ صحبت کرد و سرانجام سخنران جلسه دکتر عبدالمجید ناصری در باره جریان عدالت خواهی و تبعیض سیستماتیک در کشور صحبت نمود.جلسه با دعا اختتامیه استاد رحمانی و عکس های یادگاری و قرائت قطعنامه به پایان برده شد. نکات جالب و قابل توجه نیز در حاشیه جلسه وجود داشت از جمله: 1. هنرمندان با رنگ های که تدارک دیده بودند به صورت جوانان و نوجوانان پرچم سه رنگ کشور را رسم میکردند. 2. خطاطان پلاکارت های را نوشته بودند و در اختیار جوانان قرار داده بودند. 
یکی از دوره های مهم زندگی دوره جوانی است که نقش و پیامد زیاد در کیفیت زیست دنیایی و اخروی انسان دارد. سعادت و خوشبختی و یا شقاوت و گرفتاری انسان در دنیا و اخرت به چگونگی سپری کردن جوانی و استفاده از آن بستگی زیادی دارد. در سخنان بزرگان دین جوانی فرصت گرانبها و طلایی برای خودسازی و تکامل ادمی معرفی شده است که بسیار زود گذر و محدود است و رمز و راز موفقیت و پیشرفت مادی و معنوی در استفاده صحیح از آن نهفته است. قران کریم از جوانی به دوره قوت و قدرت یاد می کند ولی از کودکی و پیری به ضعف و ناتوانی تعبیر نموده است و این بیان قران که حکایت از واقعیت دارد، اهمیت و نقش سازنده جوانی را نشان میدهد و دستور و توصیه برای استفاده معقول از دوره جوانی است. هر عاقلی این مطلب را درک می کند که سعی و کوشش برای کسب کمالات یعنی دانش، اخلاق حسنه، خدمت به مردم، عبادت و بندگی، شکوفایی اقتصادی و دیگر ارزشها و خوبی ها در دوره جوانی امکان بشتری دارد که در دیگر دوره های زندگی با چنین سادگی و آسانی میسر نمی باشد. همانطوریکه جوانی زمینه و بستر خوب و مناسب برای تکامل انسان است زمینه و بستر برای بدیها و زشتی ها نیز است و این دوره آسیب ها و خطر های فراوانی دارد و اگر بخوبی مراقبت نشود انسان درطوفان طغیان شهوات گرفتارشده و سقوط خواهد کرد. پس چه بهتر که ما جوانان با شناخت درست از جوانی آن را سپری کنیم و متوجه آسیب های آن باشیم. زیرا اسیب ها و طغیانهای جوانی محدود به این دوره نمی ماند بلکه در تمام زندگی تاثیر می گذارد چنانکه خودسازی و کمال طلبی در جوانی همه دوره های حیات را تحت پوشش قرار میدهد و تقریبا غیر ممکن است که جوان خود ساخته و اهل عبادت و تقوا به معنای واقعی کلمه در پیری گرفتار گناه و طغیان شود. 
با کمال تاسف و درد اطلاع یافتیم که جوان برومند و محافظ وطن؛ تورن محمد نعیم نبی زاده مالستانی، به شهادت رسیده است. سارنوال لوای 303 اردوی ملی کشور؛ دیروز (1365/1/25) ساعت دو بجه بعد ازظهر درمسیر شاهراه جلال آباد- کابل در قسمت پل استحکام، با کمین تروریست های محلی برخورد نموده و پس از مقاومت های جانانه؛ جام شهادت را سرکشیده است.
بلخ، ملقب به ام البلاد یكی از شهر های قدیمی و معنوی افغانستان به شمار می
رود. این شهر شخصیت های جهانی همچون مولانا جلال الدین بلخی، ابن سینا
بلخی، رابعه بلخی و غیره شخصیت هاییكه با آثار و كار كرد های شان به سطح
جهانی شهرت دارند، پرورانیده است. داشتن جمعیت یك و نیم میلیونی، بندر
حیرتان و زیارتگاه حضرت علی(ع) دیگر ویژگی های مهم این ولایت می
باشد. اما با تاسف این شهر زیبا در دهه هفتاد در گیر جنگ های خونین بین گروه های
مسلح بود، از دهه هشتاد بدینسو در گیر رقابت های نا سالم ی بین جنرال
دوستم و عطا محمد نور می باشد. عطا محمد نور از ١٥ سال بدینسو حاكم مطلق
بلخ است و در این نزدیكی نیز تمایل ندارد مقام ولایت را ترك كند.
درباره این سایت